‍පක්ෂ හතරක් කැඩෙන ලකුණු

 
 

ආර්ථික-තාක්ෂණික දියුණුවට උඩින් හිතක්-පපුවක් ඇති මිනිසෙක්!

 
 

ලෝක ආර්ථික සමුළුව ජගත් තාක්ෂණ විප්ලවයට ශ්‍රී ලංකාවත් කැඳවීමක්

 
 

පැමිණිලි ගොඩකින් ගැබ්බරව දුක් විඳින පොලිස් කොමිසම

 
 

සිංහරාජයේ දිය උල්පත් සිඳී යාද?

 
 

මුල් පිටුව

 
 

මුල් පිටුව

 
 

මං හැදුවේ ගොඩනැගිල්ලක් නෙමෙයි නුවරට නුවරක්

 
 

මුල් පිටුව

 
 

හොස්ටල් කොලම

 
 

පුංචි පැළේ ගසවෙනා

 
 

රසිකත්වයෙන් දුරස් වීම වෙනුවට රසිකත්වය වෙත හැඩතලමය කැඳවීමක්

 

.


පුංචි පැළේ ගසවෙනා

සිංහ­රාජ වනා­න්ත­රය රැකගනිමු

1988 ඔක්තෝ­බර් 21 දින ලෝක උරු­ම­යක් ලෙස ප්‍රකා­ශ­යට පත්ව ඇති සිංහ­රාජ වැසි වනා­න්ත­රය හෙක්ට­යාර් 11184ක වර්ග ප්‍රමා­ණ­ය­කින් යුක්ත ය. අදින් වසර මිලි­යන 15කට පෙර දක්වා වූ ඈත ඉති­හා­ස­ය­කට හිමි­කම් කියන සිංහ­රාජ වනා­න්ත­රය ලංකාවේ දකුණු හා සබ­ර­ගමු යන පළා­ත්ව­ල­ටත් ගාල්ල, මාතර, රත්න­පුර යන දිස්ත්‍රි­ක්ක­ව­ල­ටත් අයත් වෙයි.
මෙහි ඇති සුවි­ශේෂී ලක්ෂ­ණය වන්නේ ශාක විශේ­ෂ­වල පරි­ණා­මය, ව්‍යූහය හා සංයු­තිය නොවෙ­නස්ව පැව­තීම ය. ශ්‍රී ලංකා­වට ආවේ­ණික ශාක වර්ග­ව­ලින් 13 ක් ම සිංහ­රා­ජ­යෙන් හමු වී ඇත. එසේ ම දැව­මය වටි­නා­ක­මින් ඉතා අධි­කය. ශාක විශේෂ 157ක් ද, ක්ෂීර­පායි සත්ව විශේෂ 40ක් ද උරග විශේෂ 65 ක් ද ඇති බවට වාර්තා වී ඇත. ඒ අතර ශ්‍රී ලංකා­වට ආවේ­ණික වූ සතුන් බොහෝ­ම­යක් සිටින බවට සඳ­හන් වේ.

අතී­තයේ සිට ම මිනි­සාගේ අකා­රු­ණික බල­පෑ­ම්ව­ලට ලක්වන සිංහ­රා­ජයේ අන­ව­සර වන විනා­ශය අද­ටත් පැව­තීම කන­ගා­ටු­දා­යක ය. වටිනා ශාක හා සත්ත්ව ප්‍රජාව අහිමි වී අව­සා­නයේ මුඩු බිමක් පම­ණක් ඉති­රි­වීම මෙහි අව­සාන ප්‍රති­ඵ­ලය වනු ඇත.
පොත­පත ඇසුරෙනි.

අවන්ති මෝක්ෂා විජේ­ව­ර්ධන
8 ශ්‍රේණිය ‘සී’,
මාව­ත­ගම ජාතික පාසල,
කුරු­ණෑ­ගල, මාව­ත­ගම.
 

හේන් ගොවි­යාගේ

දහ­සක් දුක් විඳ හේන කෙටුවේ
ඇට ඉහලා බව බෝගය වැව්වේ
දරු­වෙකු ව‍ාගෙයි හේන බැලුවේ
සරු අස්වැ­න්නක හීන මැවුවේ
වැහි පොද­යක් නෑ පොළ­වට වැටුණේ
පෑවි­ල්ලට මගෙ හේ‍න වැන­සුණේ
කුස­ගින්නේ දැන් ඉන්නට වෙන්නේ
හද­වත වැල­පෙයි අනේ දෙවි­යනේ

ඩී.එම්.කේ.පී.ටී. දිසා­නා­යක
13 ශ්‍රේණිය ‘කලා’,
දෙණිකේ ද්.වි.,
දෙණිකේ.
 

පොඩි සාධු

පොඩි කාලේ මිතුරො එක්ක
වෙල් එළියේ දුව පැනලා
ඇළේ වෙලේ පැනල නටලා
නැටු හැටි මත­කයි

ගස් ගල් උඩ දුව පැනලා
ගස්වල ගෙඩි මල් නෙළලා
ඉගිළී යන කුරු­ල්ලන්ට
ඔච්චම් කෙරුවා

ඕවිට ළඟ ගලේ ඉඳන්
කුරු­ල්ලන්ගෙ ගීත හඬට
මගෙ වස්දඬු ගී රාවය
මා එක් කෙරුවා

ඒ හැම දේ අතී­ත­යට
එකතු වෙලා අව­සා­නයි
දැන් නම් මම පැවිදි වෙච්ච
පුංචි හිම නමක්

පොඩි සිවු­රෙන් දෙවුර වසන්
බෝ ගහ යට වාඩි වෙලා
සන්සුන් ඉරි­ය­වුවෙන් ඉඳ
බවුන් වඩමි මං

එක දව­සක් අම්ම කිව්වා
මහණ වුණොත් පුතේ ඔයා
හතර වරි­ග­යම නිවනට
පැමිණෙතැයි කියා

අම්මේ මා ඔබෙ සිහි­නය
සපු­රාලා සතුටු සිතින්
සංවර ලෙස සිවුර ඇඳන්
බවුන් වඩ­නවා

හිරු­දිනි කුමාරි විජේ­ති­ලක
11 ශ්‍රේණිය 'කිව්', ඩඩ්ලි සේනා­නා­යක මධ්‍ය විද්‍යා­ලය,
තෝලං­ග­මුව
 

මා ගිය දුම්රිය ගමන

ගාල්ලේ සිට මාත­ලේට දුම්රි­යෙන් ගියේ සතු­ටින්ය. මුහුද බල­මින් කොළඹ පසු කළා. කොළඹ දුම්රි­ය­පළ ඉතා විශා­ලයි. රඹු­ක්කන පසු කළ විට උමං යටින් ගියේ හරිම බයෙන්.
ලස්සන කඳු, දිය­ඇලි, ගංඟා හරිම ලස්ස­නයි. ඒ දුම්රිය ගමන ආයෙත් යන්න ඇත්නම්.

තිසර දහම් දිසා­නා­යක
2 ශ්‍රේණිය 'බී',
පිලාන තක්ෂිලා ප්‍රාථ­මික විද්‍යා­ලය,
වංචා­වල - ගාල්ල
 

වැස්ස වහි­නවා

වැස්ස වහි­නවා‍
අගල් පිරෙ­නවා
වැව් උතු­ර­නවා
වැස්ස වහි­නවා
සුළං හම­නවා
ගස් පෙර­ළෙ­නවා
ගෙවල් කැඩෙ­නවා
වැස්ස වහි­නවා
කඩ­දහි ඔරු පා කරන්න
වැස්ස වහි­නවා
හෝ හෝ ගා වැස්ස වහි­නවා

සචිත්ත දිල්ෂාන් කුමාර,
3 ශ්‍රේණිය,
හුන්නෙ­ලෙ­ම්බුව මහා විද්‍යා­ලය,
කුලි­යා­පි­ටිය.
 

දිනක උදාව

හිරු කුමරා අඳුර මකා දමා ලස්සන දව­සක මෙහෙ­වර ආරම්භ කරයි. කිචි බිචි නදින් ගීත ගයන කුරුලු කිරි­ලියෝ මිනිසුන් අවදි කරති. රැයෙහි නිදා­ගත් මිනිස්සු අව­දිවී යුහු­සු­ලුව තම තමන්ගේ වැඩෙහි යෙදෙති. පාළු­වට ගොස් තිබූ මහා මාර්ග ටිකින් ටික වාහ­න­ව­ලින් පිරෙ­න්නට පටන් ගනියි. පුංචි දරු දැරියෝ සුදු ඇඳු­මින් සැරසී පාසල කරා ඇදෙති.

පුංචි මල් කැකුළු හිරුට සිනා­සෙ­න්නාක් මෙන් පෙති විහි­ද­මින් වික­සිත වෙයි. මී මැසි සම­න­ල­යින් විග­සින් පියාඹා යන්නේ මල්වල රොන් උරා බීම­ටයි. තණ පත් මත වැටුණු පිනි බිඳු හිරු රැස් වැටී දිය­මන්ති මෙන් දිලි­සෙයි. උදෑ­සන හමන සිසිල් සුළඟ ගත සිත ප්‍රබෝ­ධ­වත් කරයි. රැය ගෙවී ‍පහන් වී ප්‍රබෝ­ධ­වත් දිනක් ‍උදාවෙයි.

ජේ. සීමානි ශශි­ප්‍රභා ජය­ලත්
5 ශ්‍රේණිය,
මල්වාන ජයන්ති විද්‍යා­ලය,
පොතු­කො­ළ­දෙ­ණිය.
 

වැඩි­හි­ටි­යන්ට සල­කමු

ශ්‍රී ලාංකික ජන­තාව සිංහල සංස්කෘ­තිය හා ජාතිය සුර­ක්ෂිත කරන අභි­මා­න­වත් ගෞර­ව­නීය ජාති­යකි‍. ඉතා පෞරා­ණික ප්‍රෞඪ ඉති­හා­සයේ පටන් සාර­ධ­ර්ම­ව­ලින් පිරි­පුන්, අගනා ගුණ­ධ­ර්ම­ය­න්ගෙන් පෝෂ­ණය වූ අපගේ ලක්වැ­සියෝ වැඩි­හි­ටි­යන්ට සැල­කීම මූලික කොට ගත්හ. රන්, මිණි, මුතු, රිදී වලට වඩා අපගේ වැඩි­හි­ටියෝ වටි­නා­ක­මින් අග­තැ­න්පත් වෙති.

අප යහ­මඟ යවන, අපට ඔව­දන් ලබා­දෙන, සමාජ අභි­යෝගවලින් අපව ආරක්ෂා කරන, අපට වඩා එක් දින­කින් හෝ වැඩි­ම­හලු වූවන් අපි වැඩි­හි­ටි­යන් ලෙස සල­කමු. පුංචි මල් කැකුළු වැනි කුඩා දරු­වන් නිවසේ වැඩි­හි­ටි­යන් තුළින් පෝෂ­ණය වන අතර ඔවුහු සිප්ස­තර හැදෑ­රී­මට ගුරු­ගෙ­ද­රට යති. එතැන් පටන් ඔවුහු නි‍ෙවසේ වැඩි­හි­ටි­යන්ට මෙන් ම ගුරු­ව­රුන්ට ද සැල­කී­මට, ගෞරව කිරී­මට පුරුදු වෙති.
“ඔවා දෙනු පර ­හට - තමා සම්ම­ත­යෙහි පිහිටා සිට”

ඉහත කිය­ම­නෙහි ආකා­ර­යට අනුන්ට ‍ඔවදන් ‍දීමට පෙර තමා එම ඔව­දන්හි පිහිටා සිටිය යුතුය. එහෙත් වර්ත­මාන සමා­ජයේ සම­හර වැඩි­හි­ටියෝ තමා වැරැදි කර­මින් අන් අයට යහ මඟ යෑමට උප­දෙස් දෙති. අප එවැනි වැඩි­හි­ටි­යන් ආද­ර්ශ­යට ගන්නේ කෙසේද? එහෙත් මෙම සමා­ජ­යේම අපව යහ­ම­ඟට යොමු කරන වැඩි­හිටි පිරි­සක් ද වෙති. අපව යහ­ම­ඟට ගන්නා මෙවැනි වැඩි­හි­ටි­යන්ව අප පිදිය යුත්තේ සැදැහැ සිතින් නොවේ ද? එම නිසා එවැනි වැඩි­හි­ටි­යන්ට නිත­රම ගෞර­ව­යෙන් සැල­කී­මට අප සැම අද පටන් පුරුදු වෙමු.

උත්පලා අංජලී සෙනෙ­වි­රත්න
7 ශ්‍රේණිය ‘එෆ්’,
රත්නා­වලී බාලිකා විද්‍යා­ලය,
ගම්පහ.
 

දහම් පාසල

උදෙන් පිබිද
මල් නෙළාන
සුදට සුදේ සුදු ඇද­ගෙන
ඉරිදා උදේ මේ යන්නේ

මුළු මිදු­ලම අම­දිති
මල­සුන් සෝදා හරි
පැන් ඉසලා මල් පුදලා
බුදු හිමියෝ නම­දිති
ගුරු­ව­රුන්ට කන්දෙමු
පොත් පාඩම් කර­නෙමු
දෙගු­රුන් නම­දි­න්නෙමු
හොඳ ළම­යින් වන්නෙමු

තරුෂි නවෝද්‍යා රණ­සිං­හගේ
7 ශ්‍රේණිය,
ජයන්ති ඉරු දින දහම් පාසල,
රනි­ස්වල.

දක්ෂ දරුවෝ

පබ­ස­රාගේ ගිරවා සහ ගොවියා

පබ­සරා කුමාරි තිඹි­රි­යා­ගම ඉගෙ­නී­මෙහි මෙන්ම නිර්මා­ණ­ක­ර­ණයේ ද දක්ෂය. ජය­ව­ර්ධ­න­පුර ධර්ම­පාල මහා විද්‍යා­ලයේ පස්වැනි ශ්‍රේණියේ ඉගෙ­නුම ලබන පබ­ස­රාගේ අලුත්ම පොත ගිරවා සහ ගොවියා කත­න්දර පොතයි.

මාල ගිරවකු හා ගොවි­යකු අතර ඇති­වන සංවා­දය තුළින් සත්ත්ව කරු­ණාව මනු­ස්ස­කම, ගහ­කොළ පරි­ස­රය ගැන ද පබ­සරා කුමාරි දිය­ණිය කතා­බහ කර­න්නීය. ඉතා­මත් සරල බස් වහ­රින් යුතුව නිර්මා­ණය කර ඇති මේ කතා පිංච කුඩා දරු­වන්ගේ සිත් ඇද ගනු නොඅ­නු­මා­නය.



කර්තෘට ලියන්න | මුද්‍රණය සඳහා

ප්‍රධාන පිටුව කතුවැකිය විශේෂාංග සත්මඬල ව්‍යාපාරික සිත් මල් යාය තීරු ලිපි රසඳුන අභාවයන්